Omdat er veel belangstelling is voor ons biobased huis 'De Bosuil' op een magische plek in het Barchemse bos, schrijven anderen of ikzelf daar artikelen over. Dit artikel verscheen in de nieuwsbrief van Nederland Kantelt in augustus 2018. Over het bouwproces heb ik diverse columns geschreven in de serie Groen Doen voor de cleachtechregio: https://www.cleantechregio.nl/nieuws/columns/columns-van-tanja-abbas
Omdat 'delen zoveel rijker is', is dit huis en de omgeving de verbindende plek voor mijn natuurcoaching en andere activiteiten.
‘Dat is ons nieuwe huis!’ roepen mijn man en ik – na heel veel plaatsjes kijken- als we in 2017 een foto van de Indigo zien in de nieuwsbrief van Nederland Kantelt. We hebben een open plek in een 3 hectare groot privébos van het Geldersch Landschap en Kastelen op het oog. Het is pachtgrond, er staat een oud vervallen houten huisje op dat gesloopt wordt en er mag iets nieuws gebouwd worden. We zijn er als de kippen bij, maken goede afspraken met het Geldersch landschap, besluiten vervolgens onze volledig verduurzaamde woonboerderij op het platteland van de Achterhoek te verkopen en er helemaal voor te gaan. We willen met het oog op uit huis gaande kinderen ‘tiny-er’, aardgasloos en energieneutraal wonen, biobased materialen gebruiken, met lokale en regionale vaklui samenwerken en natuurlijk ook nog graag een mooi ontwerp realiseren, passend in een bosrijke omgeving. Met de Indigo, het modulaire ontwerp van architect Daniel Venneman van de Woonpioniers worden al deze ontwerpwensen vervuld. Alleen voor de energieneutrale oplossing zijn we aangewezen op de postcoderoos, want zonnepanelen in een bosrijke omgeving gaan qua rendement nog steeds niet goed samen.
In een jaar tijd is van ontwerp tot bouw onze Indigo gerealiseerd. Het is bij tijd en wijle een spannend proces, vooral om alles goed op elkaar af te stemmen en de juiste afwegingen te maken uit de legio keuzes. Het huis is optimaal geïsoleerd en wordt verwarmd met een laag temperatuur vloerverwarming door een luchtwarmtepomp. De bovenverdieping in het slaapgedeelte is zelfs onverwarmd. Hoewel je vaak negatieve verhalen over gemeenten en vergunningverlening hoort, hebben wij niets te klagen. De gemeente is zeer welwillend en flexibel, want het ontwerp past helemaal in hun duurzame woningbouwbeleid.
Uiteindelijk is het wel een ‘tiny-XL-huis’ geworden, vanwege de multi-funtionele hal/kamer tussen het leef- en slaapgedeelte in. Toch is alles in onze Indigo compact en voelt het tegelijk ruimtelijk aan door de hoogtes. Om de stap van zeer groot naar toch een heel stuk kleiner te kunnen maken, hebben we veel ‘ontspult’. Tachtig procent is weggegeven, verkocht, naar de kringloop gebracht of -als het echt kapot of versleten was- naar de stort afgevoerd. Alleen dat wat van waarde voor ons is, is mee gegaan. Dan blijkt dat je met heel weinig toe kunt en ook alles slim kunt indelen. Zelfs zonder de tips van opruimgoeroe Marie Kondo is dat gelukt.
De reacties op ons huis vallen precies in de categorie ‘oude systeemwereld’ of ‘nieuwe leefwereld’. Veel mensen vinden het prachtig en inspirerend, wildvreemde mensen mailen of staan zelfs op de stoep met de vraag of ze binnen mogen kijken (dat gaat wel ver vind ik), de krant en tijdschriften hebben al reportages gemaakt en tijdens een recent open huis van de architect hebben we heel wat prangende vragen van belangstellenden kunnen beantwoorden. Uit het andere kamp krijgen we de vraag of we die prachtige grote boerderij niet missen. ‘Valt het niet tegen, zo’n klein huis? ’Werkt zo'n warmtepomp wel goed? ‘Mis je je spullen niet?’ Iemand beweerde zelfs ronduit dat ik mezelf voor de gek houd als ik vertel hoe heerlijk en fijn we wonen en dat het gezamenlijke, bewuste keuze is.
Het belangrijkste is natuurlijk hoe wij het zelf vinden. Wij zijn ronduit blij en gelukkig met zowel het proces als het eindresultaat. Het is echt een verbindend huis geworden. Het bos en het huis zijn een natuurlijk geheel en dat geeft een permanent vakantiegevoel. Binnen is buiten, buiten is binnen. Het stimuleert een natuurlijk staat van zijn. Het mooiste vinden we de bijzondere ronde vorm in het ontwerp. Het heeft iets mystieks. Als s’avonds de vloerledverlichting de ronding oplicht, lijkt het wel een sprookje in het bos. Met invoelen, lef, visie, daadkracht en een kleiner budget kun je je duurzame sprookje of droom realiseren. Want dat is het mooie van alle circulaire ontwikkelingen in de woningbouw. Het is lekker disruptief en inmiddels voor steeds meer mensen bereikbaar.
Comments