In vrijheid loop ik door de stille schemerige straten naar mijn auto
Zonder angst
voor geweld
Het mij onbekende geluid
van artilleriegeschut en bommen
nog natrillend in mijn oren
De beelden van complete verwoesting
en ontreddering van zovele mensen
in oorlogsgebied nog op mijn netvlies
Zojuist gezien door het ene oog van
oorlogscorrespondente Marie Catherine Colvin
in de film ‘A Private War’
Een waar monument over een vrouw
met een ongekende hoeveelheid moed en empathie
die haar grenzen tot in extreme verschoof
Steeds dieper gravend naar De Waarheid
waar anderen allang gestopt zijn
Terwijl ik wegrijd
hoor ik de zachte stem van Sade
op de radio zingend
No more war
No more war
No more war
Just a little peace
No more war
No more war
All we want
Is some peace in this world
Everybody wants to live together Why can't we be together
De Bosuil, 2 september 2019
Comments